منابع تأمین آهن در تغذیه نوزادان و کودکان
آهن یکی از ریزمغذیهای کلیدی برای رشد سالم کودکان است و دریافت کافی آن نقش مهمی در پیشگیری از کمبود آهن، کمخونی، تکامل مناسب مغز و تقویت سیستم ایمنی دارد. انتخاب منابع مناسب آهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی، پایه سلامت آینده کودک را شکل میدهد.
توضیحات
منابع آهن در نوزادان
در ماههای ابتدایی زندگی، نوزادان ذخایر آهن خود را از دوران بارداری مادر دریافت میکنند. شیر مادر اگرچه مقدار کمی آهن دارد، اما آهن آن جذب بالایی دارد و برای نوزادان سالم در ماههای ابتدایی زندگی مناسب است. بعد از 4 ماهگی و شروع غذای کمکی، نیاز کودک به دریافت آهن از منابع غذایی بیشتر میشود.
منابع غذایی آهن برای کودکان
آهن موجود در غذاها به دو شکل اصلی یافت میشود:
- آهن حیوانی (هِم)
این نوع آهن جذب بالاتری دارد و منابع اصلی آن عبارت اند از:
- گوشت قرمز
- مرغ و بوقلمون
- ماهی
- آهن گیاهی (غیرهِم)
این نوع آهن در غذاهای گیاهی وجود دارد و جذب آن کمتر است، اما همچنان سهم مهمی در رژیم غذایی کودک دارد:
- حبوبات مانند عدس و لوبیا
- سبزیجات سبز تیره
- غلات و محصولات غنیشده با آهن
افزایش جذب آهن
جذب آهن با مصرف همزمان مواد غذایی حاوی ویتامین سی افزایش مییابد. برای مثال، ترکیب غذاهای حاوی آهن با میوهها یا سبزیجات تازه میتواند به بهبود جذب آهن کمک کند .پره بیوتیک ها هم از دیگر مواردی هستند که می توانند با مکانیسم های خاصی جذب آهن را افزایش دهند. در مقابل، مصرف همزمان چای و برخی ترکیبات دیگر ممکن است جذب آهن را کاهش دهد.
نقش مکملها و محصولات غنیشده
در برخی کودکان، بهویژه کودکانی که در معرض خطر کمبود آهن هستند، پزشک ممکن است استفاده از مکملهای آهن یا شیرخشکهای مخصوص کودکان در حال رشد را توصیه کند. این محصولات معمولاً با آهن غنی شدهاند و ممکن است حاوی ویتامین سی برای افزایش جذب آهن و پره بیوتیکها برای حمایت از سلامت دستگاه گوارش و بهبود جذب آهن باشند. مصرف این محصولات باید همواره تحت نظر پزشک انجام شود.